Ve işte yine bir sonbahar gününde,
Cevizleri dalından koparan Yaramaz Kargalar,
Yükseldiler havaya,
Sonra “paat" diye bıraktılar cevizleri aşağıya...
Kırılan cevizlerin içi çıkınca da ortaya,
Uçuştular kargalar hemencecik başına...
O sırada nehirdeki Küçük Kurbağa,
Seslendi Yaramaz Kargalar’a:
“Hanginiz attı bakayım
cevizleri kafama?”