"Benim Üniversitelerim" Gorki’nin basyapit olarak kabul edilen üç kitaplik yasam öyküsünün son bölümüdür. Gorki, okuma askiyla yanip tutusan on alti yasinda yersiz yurtsuz bir delikanliyken, üniversiteler kenti Kazan’a gelmis ve yasam üniversitesinin çetin sinavlarindan geçerek kendi kendini yetistirmisti. Yasaminin aci ve yoksulluk içinde geçen bu döneminde, ilk kez halkçi-ihtilalci gizli siyasal örgütlere katilmis, Volga boylarindaki köylerde, halk arasinda devrimci propaganda ve ajitasyonda bulunmustu. Iste Gorki, ilerde gerçekçi bir yazar olmasinda önemli bir rol oynayacak olan zengin deneyim ve renkli serüvenlerle dolu bu delikanlilik dönemini "Benim Üniversitelerim"de bütün ayrintilariyla dile getirir.