Gözyaslarini hirsa getirdi beni. Dolabi açtim. Bir gömlegini seçtim. Önce hasretle kokladim,ardindan dügmelerini kopardim tek tek... Sonra aldim elime igne ipligi, kopardigim dügmelerini yeniden diktim, igneyi gömlegine her geçirisimde yanlis insan, her çikarisimda dogru insan, deyip agliyordum. Insan, deyip agliyordum. Kimbilir belki birazdan belki daha sonra kapimi çalardin. Evimize dönerdin... Bir ayagi kirik atina... Hem gidecek neresi vardi ki? Yanlis sevgilinden, yanlis hayatlardan, yanlis arkadasliklardan gidecek neresi vardi ki? En sonunda birbirimizi bulmayacak miydik? Hem öyle güzel kokuyordun ki öyle amansiz... Sen yokken seni çok düsledim... Yasadigin bu düs kirikligi yeter sana. O an gördüm seni. Bunu sana hiç sormayacagim, ama yeterki gel. Çal artik kapimizi... Yanlis arkadaslarin seni çok özledi... Çal artik kapimizi... Yanlis sevgilin seni çok özledi...(Tanitim Bülteninden)
Menü
Sepete Ekle
