"Ama disari ben çiktim. Belki baskalari da pesimden gelir ve hava alirdin biraz. Seninle yalniz kalamazdim. Yalniz kaldigi- mizda seni öldürmekten korkuyordum. Tek basimayken isler yolunda gitmezse bana, dik oturtsaydin diyeceklerdi, sirtini ovaladin mi? Tuzlu ayran verseydin. Yok sarimsak. Dil alti. Ölmeyecekti, ölmezdi. Sen öldürdün onu, sen, sen. Halbuki hepsi ölmeni istiyordu."Bazen Çok, kara mizahi evlere, kislalara, hastane odalarina yani hayata tasiyor. Fakat bunu yaparken kurallarini kendi belir- leyen bir dünya karsisinda sogukkanliligini ve umursamazligini koruyor. Ayakta kalabilmek için gerekli bir ruh haritasi belki de Bazen Çok.(Tanitim Bülteninden)
Menü
Sepete Ekle
