Bauhaus düsüncesi, bir stilin, bir egitim hareketinin ötesinde, 1850’lerden beri Avrupa’da yürürlükte olan kültürel, ekonomik ve toplumsal bir modernlesme programini ifade eder. “Yeni” bir hayatin tasarlanabilecegi inancini temsil eder. Almanya’nin kültürel nüfuz politikalari baglaminda, son Osmanli yönetimlerinin ama özellikle de Cumhuriyet’in kurucu kadrolarinin modernlesme girisimlerinde etkili olur. Sanayilesme atilimi ile sanatin birlestirilmesine yönelik kültürel politikalarin ve egitim reformlarinin yapilandirilmasinda Bauhaus akilciliginin katkisi önemlidir. Gazi Terbiye Enstitüsü, Köy Enstitüleri; sanat, sanayi ve meslek okullari; Istanbul Teknik Üniversitesi ve Ortadogu Teknik Üniversitesi gibi mühendislik-mimarlik okullari; güzel sanat ve uygulamali sanat akademileri hep Bauhausçu ilkeleri benimserler ve bunlara göre yetismis kadrolar tarafindan kurulurlar. Günümüzde Türkiye’de çagdas egitimin örgütlenmesi ve tasarim kültürünün hizla yükselmesi hâlâ Bauhaus’un izlerini tasir.Bauhaus: Modernlesmenin Tasarimi, bugünkü Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nin çekirdegini olusturan ve 1957 yilinda Alman ve Türk Bauhausçular tarafindan kurulan Tatbiki Güzel Sanatlar Okulu’nun 50. kurulus yildönümü dolayisiyla düzenlenen “Türkiye’de Mimarlik, Sanat, Tasarim Egitimi ve Bauhaus” Sempozyumu’na sunulan bildirileri kapsamaktadir. Kapak resmi: Chernikov (1889-1951), bir endüstriyel tesis için tasarim.
Menü
Sepete Ekle
