Ben bir muhacir kiziyim, ah bahtim..Pili pirtiyi en iyi ben toplarim. Hiç bir sey olmamis gibi güleç durmali yüzüm. Rengim kimseye uymuyor ve çogu kez hercai bilirler bu yüzden beni, biliyorum. Uygunsuzum. Halbuki ev tasinirken hep en sona kalan ve çogu kez de perdeleri sökülmüs bir pencerinin içinde unutulan küpe çiçegi kadar yalniz ve vazgeçilmeye hazirim...Ya da yüzündeki çizgiler, bir nineninkinden daha kahirli tahta yolculuk bavullari..Veya derhal sarilacak göçünü arayan deste deste urganlar..Kardesim kadar benzerler bana..Bavullar ve urganlar..Kollari hep sivanmis ve çok gayretli bir çaliskanlik gibiyim.. Gür bir nara yetissin simdi beni örtemeye...Üzüldügümü kimse fark etmesin, ne arkadaslarim, ne ziyaretçiler, ne hemsireler..Bir nara..Yetissin. Hatta biliçsizce. Hiç fark etmez.
Menü
Sepete Ekle
