Fransiz Düsüncesinin ve Psikanalizin Efsanevi Ustasindan Baba ve Tanri Üzerine Siradisi Bir SorgulamaFilozoflarin ve bilginlerin Tanri'si degil Ibrahim'in, Ishak'in, Yakup'un Tanrisi diye yazar Pascal Mémorial’in basina. Ilk olarak sizi yavas yavas duymaya alistirdigim sey söylenebilir, yani bir Tanri’yla gerçekte karsilasildigi. Her gerçek gibi o da erisilemezdir ve aldatmayanla, yani kaygi ile gösterilir.Baba-Tanri’nin yeri, Baba-nin-Adi diye adlandirdigim yerdir.Eger simge ile insani olan arasindaki meseleyi bir baska ucundan tutmak isteseydim, sözcükten, sözden ya da ufak demetten yola çikmak yerine, sefin mezari ya da herhangi birinin mezari üstündeki höyükten baslardim. Insan türünü karakterize eden sey, tam da cesedi, bu insanin yasamis oldugu gerçegini muhafaza eden ve bir kabir olusturan bir seyle çevrelemesidir. Mezarin üstündeki toprak yigini ya da kabirdeki herhangi baska bir isaret kesinlikle “simge” adina layiktir. Bu insanilestiren bir seydir.Analiz dedigimiz praxis konusunda, onu nasil aradigimi ve onu nasil ele geçirdigimi dillendirmeyi denedim. Onun hakikati hareketli, hayal kirikligina ugratici ve kaygandir. Bunun sebebinin, analiz praxisinin, dogrunun fethine dogru aldatma yoluyla ilerlemek zorunda olmasi oldugunu anlayacak durumda degil misiniz? Zira aktarim, Baska’nin yerinde hiçbir Ad’a sahip olmayana aktarimdan baska bir sey degildir.
Menü
Sepete Ekle
