Bir üretim tarzi olarak tarih sahnesine çiktigindan beri kapitalizm, ayni anda zenginlik ve yoksulluk üreten bir makina gibi çalisti. Ikinci Dünya Savasi sonrasinda dünyanin yoksullarinin (Azgelismis Ülkeler) zenginlerin dünyasina ortak olabileceklerine dair iyimser beklentiler geçerli oldu. Üçüncü Dünya Ülkeleri, 'karsilikli bagimlilik' kosullarinda Batinin zenginligini yakalamayi umut ediyorlardi... Bu tür iyimser beklentilerin bir kuruntudan ibaret oldugu çok zaman geçmeden anlasildi...1980'li yillara gelindiginde kalkinmaci devletin yerini 'yeniden kompradorlasmis' rejimler aliyordu. Artik kalkinmadan degil de 'uyumdan' sözediliyor. Transnasyonal firmalarin hareketine uyum saglamanin, yoksullar tarafindan bakildiginda anlami, bes yüz yillik yagmanin kaldigi yerden devam etmesidir.