"Bir sabah, çok erken vakitte, annem odama geldi, "Sanirim baban öldü" dedi."Yine mi..." dedigimi hatirliyorum.Kalkmak istemiyordum, yorgundum ve yorganin altina girdim.Babami o kadar kör kütük sarhos görmüstüm ki, gerçek bir ölüyle kör kütük sarhos biri arasindaki farki bilemiyordum. Sonra babam doktordu ve bir doktor ölemezdi.Annem, "Bu seferki gerçek. Hadi kalk" dedi.Kalktim. Odasina gittim. Yatagin yani basina düsmüs, agzi kan doluydu. Beni azarlamadi, gerçekten ölmüstü." 2008 Prix Femina ödüllü Jean-Louis Fournier'den otobiyografik bir anlati.Bir çocugun gözünden kahraman, koruyucu, sakaci, alçakgönüllü, sorunlu bir imge: Baba