Ahenk, renk, orantilar; çatisan, dayanisan ne varsa konusur ve kosturur.Çoban bu kosturmayi hissetme çabasinda, yüreginde sema ile yarisan bir gökyüzü bulur. Çikininda sonsuzluk isareti, çiçek kokulari sehre girecek çoban.Araya varligin meramini alip,sarsilarak, sasiracak ve bir son siginak olarak kendini takip eden gökyüzüne bakacak.Iki menzil arasinda gerilecek ve bu agriyi hafifletmek için yazacak.Sözleri yasayabilsin, gözlemleri kalplerde yanki bulsun diye, anlami yorarak yazacak...Çoban Sehre Girende
Menü
Sepete Ekle
