Yakup Kadri Karaosmanoglu’nun Bati ve Batililasmaya dair yazilarindan olusan eserde, “sarkli gözüyle” Avrupa’nin, “garpli gözüyle” sarkin resmini görebiliyoruz. Günümüzde de güncelligini muhafaza eden konuyu yazar, önce Alp Daglari’na seyahatlerinden yola çikarak garba bakan bir sarkli olarak anlatiyor; ardindan Türkiye’ye ögretmenlik için gelmis bir Ingilizin agzindan mektuplar yazarak meseleye bir de sarka bakan garpli olarak yaklasiyor. Yazarin deyimiyle “iç örgüleri itibariyle bir sikkenin yüzü ve tersi gibi” birbirini tamamlayan yazilar, Yakup Kadri’nin dildeki ustaligiyla da bütünlüklü bir eser ortaya çikariyor. Yirminci yüzyilin ilk yarisinda büyük bir üretkenlikle dergilere yazdigi siir, öykü, makale ve elestiri türü yazilarla Türk edebiyati sahnesine adimini atan Yakup Kadri Karaosmanoglu, romanlari, hikâyeleri, denemeleri, oyunlari ve anilariyla en önemli edebiyatçilarimiz arasinda yer alir. Yakup Kadri’nin 1910’dan 1974’e dek verdigi eserler, üslup özellikleri bakimindan Türkçe’nin geçirdigi bütün evreleri yansitir. Eserlerinin konu ve fikir zenginligi de dil özelliklerinin çesitliliginden asagi kalmaz. Yakup Kadri’nin Fransiz edebiyati etkisinde baslayan yazarligi, 1920’lerden sonra özgün bir sese kavusarak siyasi ve sosyolojik konulara, tarihe, dönem çatismalarina ve birey psikolojisi irdelemelerine yönelir. Fecr-i Ati’den yetismis ama bunu izleyen elli yil boyunca toplumsal kosullar, tarihî süreçler ve bireysel portreleri romanin dokusuna islemek için roman teknigiyle de bogusmus bir yazar olan Karaosmanoglu’nun eserleri hâlâ tüketilememis ayrintilarinin tartisilip incelenmesi gereken zengin bir “panorama”dir
Menü
Sepete Ekle
