Adem ile Havva’nın Güncesi

“Âdem ile Havva’nın Güncesi”; ilk aşk, ilk kayıp ve ilk günahın hikâyesi…
İlk erkek ve ilk kadının hikâyesi…
Mark Twain, bu kitabında Âdem ile Havva’nın dünyayı ve birbirlerini keşfeden hallerini hem mizahi hem de dramatik denebilecek bir üslupla anlatıyor. Kadın ve erkeğin doğasını, onların ilişkilerindeki karmaşıklığı gözler önüne seriyor.
Kitapta “Âdem ile Havva’nın Güncesi”ne eşlik eden beş Twain öyküsü yer alıyor.
1880’li yıllarda kaleme alınan bu öyküler, içinde mizah ve aşkı barındırıyor. Yazılmasının üzerinden neredeyse 150 yıl geçmesine rağmen bu öyküler hâlâ sımsıcak, hâlâ taze.
Ama ikimizden birinin önce gitmesi gerekiyorsa, dualarım ilk benim gitmem yönünde olur. Çünkü o güçlü, ben ise zayıfım, ben ona onun bana olduğu kadar gerekli değilim. Onsuz hayat, hayat olmazdı; nasıl dayanabilirdim? Bu duam ebedidir ve soyum sürdükçe sunulmaktan vazgeçilmeyecektir. Ben ilk eşim ve son eşte de tekrarlanacağım.
Havva’nın Mezarı Başında ÂDEM:
O her nerede ise, cennet oradaydı.