“Hayati anlayamamak kadinlari anlayamadigini söyleyen adamin sözü kadar perisan bir ifade gelir bana. Be nabekâr, kadini anlayip da ne yapacaksin, yapacagin degisecek mi? Peki hayati ne yapacaktim? Onu anlayayim diye psikanaliz mi ögrenecektim, Jung’lari, Laing’leri okuyup sizofreni yolculuklarina mi çikacaktim, seyhleri ayri, doktorlari ayri mi etekleyecektim, kendimle ilgili hem de bu dünyama ait bir söz söyleyecekler diye kulak mi kabartacaktim? Söz dogru olsa zaten kaçardim, yalan olsa bayilir tekrarini duyayim diye yapisirdim da bunun neye faydasi olurdu? Zavalli Reich gibi dolaplar yapip içine mi girseydim, o pos biyikli filozof gibi coskunluk seline mi kapilsaydim, ikinci benlik, birinci benlik öndeki, arkadaki, birincinin sesi, ikincinin ayak sesi diye huzursuzluk ve yetersizlikten tuhaf ama kibirli bir dünya mi insa etseydim, kibrimin nedenini anlatacagim diye canim mi çiksaydi, birinin ruhu az öteye kipirdayabilsin diye elli sene girnata mi çalsaydim, zaten öbür dünyada görecegim cini, mekiri, melegi görecegim diye gece üçlerde kalkip namaza mi dursaydim, avizeler sallaniyor, basim secdeden bir saatten evvel dogrulamiyor diye sonra kime anlatsaydim, arabayla on iki saatlik yolu kendimden geçerek iki saatte almis olsam bile varacagim yere on saat evvelden gelip de ne yapsaydim?”
Menü
Sepete Ekle
