Uygarlik ufuklarinda bir bulut var ki insan hayatinin bir yöresini karartmakta, mutluluk çimenlerinin bu yörede yesermesini engellemekte. Bu kara bulut gözden geçirilmesi zamani çoktan gelip geçmis olan aile kurumudur. Bugünkü biçimiyle buzullardan kaçip magaralara siginan tas devrinin insanlari için kuskusuz yararli bir kurumdu. Ne var ki fosillesmekten kurtulan bu kurum insanlari tas devri iliskilerine zorlayagelmekte. Bu kurum kadinin kaderini erkegin ayaklarina kösteklemekte, çocuklarin kaderini ana babalarin kaderi ile damgalamakta. Artik yeter! Bu insanlik öncesi kurumun yeni yeni filizlenecek soylarin duygu ve düsüncelerini fosillestirmesine daha fazla göz yummayalim. Ona mutlulugun savciligi altinda aklin yargisi önüne çikaralim. (Arka Kapak)
Menü
Sepete Ekle
