Ellili yillarin iki bilim insanindan yakin çevrelerine kalan duygu ve düsünce yüklü anilar, Ülkü Karaosmanoglu’nun üç boyutlu diger roman tiplerini farkli damarlardan olusan bir algilama aginin içinde bulusturuyor. Bu algilama aginin içinde aklin ve duygularin sesi olanca sayginliklariyla çarpistigi zaman bir “susma“ noktasina ulasiliyor ki, yazar iste bu bosluk aninin müzigini arama kaygisiyla sessizligin pesinde kosuyor. Suskunlugun müzigi, Ülkü Karaosmanoglu’nun romaninda bazen bir kusun kanat çirpisina, bazen, ödüllendirmeyen ama ayni zamanda cezalandirmayan bir erdem isigina dönüsüyor. “Akil çagi“ ile “duygu çagi“nin olanca güçleriyle çarpistiklari o gizemli anlarda suskun kalan herkes için...(Arka Kapak)