M. Çagatay Uluçay, genis bir tarih yelpazesinde kalem oynatmis, pek çok konuda ilklere imza atmis bir arastirmacidir. 1930'lu yillarin sonlarindan itibaren vefatina kadar devam eden çalismalarinda yerel mahkemelerin kayitlariyla Osmanli Arsivlerindeki belgelerden yararlanmasi onu "özel" ve "öncü" kilan yanlardan ikisidir. Uluçay, biyografiden menakibnâmeye, kültür tarihinden kurum tarihine, yerel arastirmalardan "Osmanli Haremi"ne, eskiyalik hareketlerinden âyanlarin yönetim ve davranis biçimlerine, halk edebiyatindan musiki tarihine, padisahlarin devlet ve harem hayatlarindan sultanlarin, vâlide ve hanim sultanlarin, cariyelerin özel hayatlarina varincaya kadar bugün de degerini koruyan yazi ve kitaplarin müellifi olarak bilinir. Sancaktan Saraya, bir sehzâde sancagi olan Manisa arastirmalariyla baslayan Uluçay tarihçiliginin Istanbul, Saray ve Harem üzerine bir yelpaze gibi açilan gelisim çizgisini yansitan, herbiri bir yerde yayimlanip kalmis kirk iki yazi ile iki kitapçigi, ilk kez bir kitap bütünlügünde bir araya getiriyor.