Hisar’dan Ahmet, bir acayip adam. Bir baba adam, bir çocuk adam...Saflik yastigina yatmis, hinligi yorgan gibi sarinmis... Aksiligiyalandan, heyheylenmesi yalandan - ve çok sahici bir adam. Hisar’dan Ahmet, kelebekten bir hikâye. Eskiyip cizirdayan bir plakgibi bize Ahmet’i anlatiyor... Destursuz baga giren amca, telvesi fal dökmeyen kahve, dervisin yevmiyesi, Ankara fikrasi, “ya yeter gözünü seveyim” misali dirligi için yavuz olan gamsizin türküsü, hayal mizragi, resimsi bir mahalle, tuvalden evler, yana yatmis binalar, ucuz saraplar, yerdeki kel halilar, yikilmis seneler, menekseli saksilar, yenilginin nesesi, esneyen devlet dairesi, mübalaga ve matragin düzmece hiçkirigi... Hüseyin Kiyar, edebiyat sehrengizine yeni bir ses katiyor. Miril miril, dost bir ses...