Evet, korkuyordum. Nereye baksam az sonra gerçeklesecek korkunç bir seyi görüyordum, telafi edilmez bir yikim, geri dönülmez bir felaket? Ama zaten gördügüm bir felaket sonrasinin kalintilari degil miydi? Yoksa kendi yikiminin önsezisi miydi, gerçekten geçilmemesi gereken bir siniri geçmek üzere miydim? Zorunlu muydu bu, kaçinmak olanakli degil miydi? Yoksa simdi yasadigim, bu sürüp giden, boyuna yinelenen... felaketin ta kendisi bu muydu? Olmus, olup duran, ama olup durmasina ragmen basa hiç gelmeyen: yavan felaket, yavanlasmis felaket.
(Arka Kapak)
Ilk kitabi Kenarda ile tanismistik Ayhan Geçgin’in hiç de “tipik olmayan“ evreni ile. Yerini bilen, kendini açmayan, kararli ve sasirtici bir ilk kitapti. Gençlik Düsü ile devam ediyoruz:
“Hem bu yanimda tasiyip durdugum felaket duygusu da nereden çikiyordu? Evet, korkuyordum. Nereye baksam az sonra gerçeklesecek korkunç bir seyi görüyordum, telafi edilmez bir yikim, geri dönülmez bir felaket? Ama zaten gördügüm bir felaket sonrasinin kalintilari degil miydi? Yoksa kendi yikimimin önsezisi miydi bu, gerçekten geçilmemesi gereken bir siniri geçmek üzere miydim? Zorunlu muydu bu, kaçinmak olanakli degil miydi? Yoksa simdi yasadigim, bu sürüp giden, boyuna yinelenen... felaketin ta kendisi bu muydu? Olmus, olup duran, ama olup durmasina ragmen basa hiç gelmeyen: yavan felaket, yavanlasmis felaket.“
(Tanitim Bülteninden)
Menü
Sepete Ekle
