1960’larin basi Istanbul. Amerika Birlesik Devletleri’nin Türkiye’ye, Sovyetler Birligi’nin ise Küba’ya nükleer baslikli füze yerlestirmesi ile baslayan gerilim, dönemin iki süper gücünü karsi karsiya getirmis, geri sayim baslamistir.
Istanbul’un bohem bir kösesinde ise bu unutulmaz geceye kendilerine yakisacak sekilde taniklik etmek isteyen bir grup özgür ruh, düzenledikleri Dünyanin Sonu Partisi’nde piyano basina toplanmistir. Piyanoda Baby, kendisini söyledigi sarkinin büyüsüne kaptirmis Grace, üç tekerlekli bisikleti üzerinde kahkahalar atan ressam Hümeyra, sallar arasinda gizlenen Sergey, ve piyanonun altina saklanmis, geldigi bu yeni ülkeye ve tanistigi bu yeni insanlara dair tüm detaylari hafizasina kaydetmeye kararli küçük bir kiz: Mimi.
27 Ekim 1962’de, gece yarisina bir kala, efsanevi bir fotograf karesinde böylece yakalanmis bir an: Sanki sadece o gecenin degil, Mimi’nin kendi soguk savasinin da tanigi.
Sait Faik Abasiyanik, Ahmet Hamdi Tanpinar ve Orhan Pamuk gibi yazarlarin eserlerini Ingilizceye kazandiran bir çevirmen ve ayni zamanda yetkin bir yazar olan Maureen Freely, bir devrin Istanbul’unda yasananlari ve sehrin capcanli portresini
bir çocugun gözlerinden yansitiyor.
Menü
Sepete Ekle
